| | | | | | |
|
دلی پر گوهر اسرار دارم |
|
ولیکن بر زبان مسمار دارم |
|
|
چو یک همدم نمیدارم در آفاق |
|
سزد گرد روی در دیوار دارم |
|
|
چو هیچ آزادهی داننده دل نیست |
|
چه سود ارجان پر از گفتار دارم |
|
|
درین تنهایی و سرگشتگی من |
|
نه یک همدم نه یک دلدار دارم |
|
|
مرا گویند کو عزلت گرفته است |
|
درین عزلت خدا را یار دارم |
|
|
سر کس میندارم چون کنم من |
|
مگر من طبع بوتیمار دارم |
|
|
سرم ببریده باد از بن قلموار |
|
اگر یک دم سر دستار دارم |
|
|
مرا گویند او کس را ندارد |
|
اگر بینم کسی نهمار دارم |
|
|
مرا از خلق ناهموار تا چند |
|
همی هموار و ناهموار دارم |
|
|
ندانم برد من تیمار یک کس |
|
چگونه این همه تیمار دارم |
|
|
ز دنیایی مرا چیزی که نقد است |
|
جهانی زحمت اغیار دارم |
|
|
چو در عالم نمیبینم رفیقی |
|
میان خاره دل پر خار دارم |
|
|
کجاست اندر جهان اسرارجویی |
|
که تا با او شبی بیدار دارم |
|
|
بر امید هم آوازی شب و روز |
|
طریق گنبد دوار دارم |
|
|
چه جویم همدمی چون مینیابم |
|
که هم دم دم به دم اسرار دارم |
|
|
به حمدالله رغما للمرایی |
|
تنی پاک و دلی هشیار دارم |
|
|
درون دل مرا گلزار عشق است |
|
که دایم سر درین گلزار دارم |
|
|
برون نایم ازین گلزار هرگز |
|
چو خود را در درون غمخوار دارم |
|
|
همه دنیا چو مردار است حقا |
|
نیم سگ چون سر مردار دارم |
|
|
فریدم فرد بنشستم که در دل |
|
ز فردیت بسی انوار دارم |
|
|
درخت موسی از دورم نمودند |
|
سزد گر آه موسیوار دارم |
|
|
اگر موسی نیم موسیچه هستم |
|
درون سینه موسیقار دارم |
|
|
چو موسیقار مینالم به زاری |
|
که کاری مشکل و دشوار دارم |
|
|
ز کار خویشتن تا چند گویم |
|
که باشم من کجا مقدار دارم |
|
|
ز هر چیزی که گفتم توبه کردم |
|
زبان اکنون بر استغفار دارم |
|
|
میان خلق از آن معنی عزیزم |
|
که نفس خویشتن را خوار دارم |
|
|
خطا گفتم غلط کردم که در راه |
|
به نادانی خویش اقرار دارم |
|
|
مگردانید سر از من به خواری |
|
که سرگردانی بسیار دارم |
|
|
مرا سودای دلبندی چنان کرد |
|
که عمری رفت و عمری کار دارم |
|
|
چو از هستی او با خویش افتم |
|
ز ننگ هستی خود عار دارم |
|
|
دلی در راه او در کفر و اسلام |
|
میان کعبه و خمار دارم |
|
|
بوینیدم بسوزیدم در آتش |
|
که زیر خرقه در زنار دارم |
|
|
ندام ذرهای مقصود حاصل |
|
ولی اندیشه صد خروار دارم |
|
|
فغان از هستی عطار امروز |
|
من این غم جمله از عطار دارم |
|
|
خداوندا تو میدانی که دیر است |
|
که از ایوان تو ادرار دارم |
|
|
به فضل ادرار خود را تازه گردان |
|
که هم بی برگم و هم بار دارم |
|
|
گر استعداد ادرار توام نیست |
|
به دست توست چون انکار دارم |
|