فخرالدین عراقی (فصل دهم)/عاشقان در کمین معشوقند
| عاشقان در کمین معشوقند | ساکنان زمین معشوقند | |||||
| عاشقان را ز دوست نگزیرد | بلبل اندر هوای گل میرد | |||||
| اندرین ره، اگر مقامی هست | هس ماوای عاشقان الست | |||||
| چون که حسن آمد از عدم به وجود | عشق در نور او ملازم بود | |||||
| جان، چو مامور شد به امر احد | منتظر یافت عشق بر سر حد | |||||
| گر تو از عشق فارغی، باری | من ندارم به غیر ازین کاری | |||||
| هست جانم چنان به عشق غریق | که ندارد گذر به هیچ طریق | |||||