آبگیر (āb-gir) ا. پ. تالاب. و حوض و گودی که آب در آنجا بایستد. و افزاری مانند جاروب که جولاهان و شومالان بدان بر پارچه‌ای که می‌بافند آب افشانند. و کسیکه در حمام کارش آب آوردنست.