| | | | | | |
|
امشب تو را به خوبی نسبت به ماه کردم |
|
تو خوب تر ز ماهی، من اشتباه کردم |
|
|
دوشینه پیش رویت آیینه را نهادم |
|
روز سفید خود را آخر سیاه کردم |
|
|
هر صبح یاد رویت تا شام گه نمودم |
|
هر شام فکر مویت تا صبح گاه کردم |
|
|
تو آن چه دوش کردی از نوک غمزه کردی |
|
من هر چه کردم امشب از تیر آه کردم |
|
|
صد گوشمال دیدم تا یک سخن شنیدم |
|
صد ره به خون تپیدم تا یک نگاه کردم |
|
|
چون خواجه روز محشر جرم مرا ببخشد |
|
گر وعده عطایش عمری گناه کردم |
|
|
من هر غزل که گفتم در عاشقی فروغی |
|
یک جاگریز آن را بر نام شاه کردم |
|
|
شاه همه سلاطین، شایسته ناصرالدین |
|
کز قهر دشمنش را در قعر چاه کردم |
|