| | | | | | |
|
بستهی زلف تو شوریده سرانند هنوز |
|
تشنهی لعل تو خونین جگرانند هنوز |
|
|
ساقیا در قدح باده چه پیمودی دوش |
|
که حریفان همه در خواب گرانند هنوز |
|
|
حال عشاق تو گلهای گلستان دانند |
|
که به سودای رخت جامه درانند هنوز |
|
|
از غم سینهی سیمین تو ای سیمین ساق |
|
سنگ بر سینه زنان سیم برانند هنوز |
|
|
نه همین مات جمال تو منم کز هر سو |
|
واله حسن تو صاحب نظرانند هنوز |
|
|
کاش برگردی از این راه که ارباب امید |
|
در گذرگاه تو حسرت نگرانند هنوز |
|
|
هیچ کس را نرسد دعوی آزادی کرد |
|
که همه بندهی زرین کمرانند هنوز |
|
|
همت ما ز سر هر دو جهان تند گذشت |
|
دیگران قید جهان گذرانند هنوز |
|
|
کامی از ماهوشان هیچ فروغی مطلب |
|
کز سر مهر به کام دگرانند هنوز |
|