| | | | | | |
| |
در جلوه‌گاه جانان جان را به شوق دادم |
|
در روز تیرباران مردانه ایستادم |
|
| |
جان با هزار شادی در راه او سپردم |
|
سر با هزار منت در پای او نهادم |
|
| |
جز راستی نبینی در طبع بی نفاقم |
|
جز ایمنی نیابی در نفس بی فسادم |
|
| |
نام تو برده می‌شد تا نامه می‌نوشتم |
|
روی تو دیده می‌شد تا دیده می‌گشادم |
|
| |
در وادی محبت دانی چه کار کردم |
|
اول به سر دویدم، آخر ز پا فتادم |
|
| |
مجلس بهشت گردد از غایت لطافت |
|
هر گه ز در درآید حور پری نژادم |
|
| |
جز عشق سبز خطان درسی به من نیاموخت |
|
استاد کاملم کرد، رحمت بر اوستادم |
|
| |
تا با قضاش کردم ترک رضای خود را |
|
با هر قضیه خوش دل با هر بلیه شادم |
|
| |
طرح توی فروغی می‌ریختم، اگر بود |
|
حکمی بر آب و آتش، دستی به خاک و بادم |
|
