| | | | | | |
|
شیوهی خوش منظران چهره نشان دادن است |
|
پیشهی اهل نظر دیدن جان دادن است |
|
|
چون به لبش میرسی جان بده و دم مزن |
|
نرخ چنین گوهری نقد روان دادن است |
|
|
خواهی اگر وصل یار از غم هجران منال |
|
ز آن که وصول بهار تن به خزان دادن است |
|
|
چشم وی آراسته ابروی پیوسته را |
|
زان که تقاضای ترک زیب کمان دادن است |
|
|
سنبلش ار میبرد صبر و قرارم چه باک |
|
تا صفت نرگسش تاب و توان دادن است |
|
|
شاهد شیرین لبم بوسه نهان میدهد |
|
آری رسم پری بوسه نهان دادن است |
|
|
یار خراباتیم رطل گران داد و گفت |
|
شغل خراباتیان رطل گران دادن است |
|
|
دوش هلاک مرا خواجه به فردا فکند |
|
چون روش خواجگی، بنده امان دادن است |
|
|
گر به تو دل دادهام هیچ ملامت کن |
|
عادت پیر کهن، دل به جوان دادن است |
|
|
دولت پاینده باد ناصردین شاه را |
|
زان که همه کار وی نظم جهان دادن است |
|
|
نطق فروغی خوش است با سخن عشق دوست |
|
ورنه ادای سخن رنج زبان دادن است |
|