| | | | | | |
|
عهد همه بشکستم در بستن پیمانت |
|
دامن مکش از دستم، دست من و دامانت |
|
|
حسرت خورم از خونی کش ریخته شمشیرت |
|
غیرت برم از چاکی کش دوخته پیکانت |
|
|
بس جبهه که بر خاک است از طلعت فیروزت |
|
بس جامه که صد چاک است از چاک گریبانت |
|
|
بس خانه که ویران است از لشگر بیدادت |
|
بس دیده که گریان است از غنچهی خندانت |
|
|
همخون خریداران پیرایهی بازارت |
|
هم جای طلب کاران پیرامن دکانت |
|
|
از کشتن مظلومان عاجز شده بازویت |
|
وز کثرت مشتاقان تنگ آمده میدانت |
|
|
امید نظربازان از چشم سیه مستت |
|
تشویق سحرخیزان از جنبش مژگانت |
|
|
دیباچهی زیبایی رخسار دلآرایت |
|
مجموعهی دلبندی گیسوی پریشانت |
|
|
خون همه در مستی خوردی به زبر دستی |
|
دست همه بربستی گرد سر دستانت |
|
|
آن روز قیامت را بر پای کند ایزد |
|
کایی پی دل جویی بر خاک شهیدانت |
|
|
الهام توان گفتن اشعار فروغی را |
|
تا چشم وی افتادهست بر لعل سخن دانت |
|