| | | | | | |
|
لب پیمانه اگر بر لب جانانه نبود |
|
بوسهگاه لب رندان لب پیمانه نبود |
|
|
گوشه چشمش اگر نشه ندادی می را |
|
یک جهان مست به هر گوشهی میخانه نبود |
|
|
مایهی مستی ما باده نبودی هرگز |
|
ساقی بزم گر آن نرگس مستانه نبود |
|
|
بعد چندی که شدم داخل کاشانهی دوست |
|
آن هم از دشمنی چرخ به کاشانه نبود |
|
|
آشنای حرمی بودهام از جذبهی عشق |
|
که در آنجا گذر محرم و بیگانه نبود |
|
|
از پی مقصد دل در همه عالم گشتیم |
|
گنج مقصود در این عالم ویرانه نبود |
|
|
من به هر کشوری از عشق نبودم رسوا |
|
گر به هر مجلسی از حسن تو افسانه نبود |
|
|
پرتو روی تو آتش به دلم زد وقتی |
|
که به پیرامن شمع این همه پروانه نبود |
|
|
تا سر زلف تو شد سلسلهجنبان جنون |
|
کس ندیدم به همه شهر که دیوانه نبود |
|
|
با وجود غزل شاه فروغی چه کند |
|
زان که در طبع گدا گوهر یک دانه نبود |
|
|
تاج بخشنده خورشید ملک ناصردین |
|
که رهین فلک از همت مردانه نبود |
|