| | | | | | |
|
ما دل خود را به دست شوق شکستیم |
|
هر شکنش را به تار زلف تو بستیم |
|
|
تا ننشیند به خاطر تو غباری |
|
از سر جان خاستیم و با تو نشستیم |
|
|
از پی پیوند حلقهی سر زلفت |
|
رشتهی الفت ز هر چه بود گسستیم |
|
|
از سر ما پا مکش که با تو به یاری |
|
بر سر مهر نخست و عهد الستیم |
|
|
پیک صباگر پیامی از تو بیارد |
|
ما همه سرگشتگان باد به دستیم |
|
|
بر سر زلفت به هیچ حیلتی آخر |
|
دست نجستیم و از کمند نجستیم |
|
|
گر بکشند از گناه عشق تو ما را |
|
باز نگردیم از این طریق که هستیم |
|
|
گر ز تو بویی نسیم صبح نیارد |
|
هوش نیاییم از این شراب که مستیم |
|
|
بندهی عشقیم و محو دوست فروغی |
|
ذرهی پاکیم و آفتاب پرستیم |
|