| | | | | | |
|
هر که افتادهی آن جنبش قامت باشد |
|
برنخیزد اگر آشوب قیامت باشد |
|
|
یار اگر قاتل صاحب نظران خواهد بود |
|
حیف از آن کشته که چشمش به غرامت باشد |
|
|
کار هر کس که بر آن ترک کماندار افتاد |
|
باید از جان هدف تیر ملامت باشد |
|
|
تا ز خون چهره منقش نکنی لاف مزن |
|
عاشق آن است که دارای علامت باشد |
|
|
ما که بستیم به دل نقش قد موزونش |
|
گو مذن ز پی بستن قامت باشد |
|
|
در همه عمر به جز عشق نکردم کاری |
|
آه اگر حاصل این کار ندامت باشد |
|
|
عهد کردم که به سر چشمهی کوثر نروم |
|
گر به پای خم می جای اقامت باشد |
|
|
کی توان باده ننوشید در ایام بهار |
|
گر قدح ریخت سر شیشه سلامت باشد |
|
|
نشود صدرنشین در میخانهی عشق |
|
آن که شایستهی محراب امامت باشد |
|
|
هر چه گشتیم فروغی به جز از سایه حق |
|
کس ندیدیم که خورشید کرامت باشد |
|
|
دادگر داور بخشنده ملک ناصردین |
|
که فلک پیرو او تا به قیامت باشد |
|