| | | | | | |
|
چشم تماشای خلق در رخ زیبای اوست |
|
هر که نظر میکنی محو تماشای اوست |
|
|
عاشق دیوانه را کار بدین قبله نیست |
|
قبلهی مجنون عشق خیمهی لیلای اوست |
|
|
مسلهی زاهدش هیچ نیاید به کار |
|
آن که لب شاهدش مساله فرمای اوست |
|
|
آن بت طناز را خلوت دل منزل است |
|
خواجه به دیر و حرم بیهده جویای اوست |
|
|
هر که به سوداگری رفت به بازار عشق |
|
مایهی سود جهان در سر سودای اوست |
|
|
حلقهی دیوانگان سلسله را طالبند |
|
تا سر زنجیرشان زلف چلیپای اوست |
|
|
روز جزا گر دهند اجر شب هجر را |
|
روضهی رضوان همین جای من و جای اوست |
|
|
شادی امروز دل از غم رویش رسید |
|
دیدهی امید من در ره فردای اوست |
|
|
روز مرا تیره ساخت ماه فروزندهای |
|
که آینهی آفتاب روی دل آرای اوست |
|
|
کرده مرا تلخکام شاهد شیرین لبی |
|
کاین همه جوش مگس بر سر حلوای اوست |
|
|
علت هر حسرتی عشق غمافزای من |
|
باعث هر عشرتی حسن طربزای اوست |
|
|
در طلب وصل او طبع غزلخوان من |
|
تشنه لب خون من لعل شکرخای اوست |
|
|
دامن آن ترک را سخت فروغی بگیر |
|
زان که مرا دادها بر در دارای اوست |
|
|
ناصردین شاه یل مفخر شمس و زحل |
|
آن که ز روز ازل رای فلک رای اوست |
|