فروغی بسطامی (غزلیات)/گر نه زلفش پی شبیخون است
| گر نه زلفش پی شبیخون است | پس چرا حال دل دگرگون است | |||||
| درد شیرین دوای فرهاد است | غم لیلی نشاط مجنون است | |||||
| صبر در چنگ شوق مغلوب است | عقل در کار عشق مفتون است | |||||
| چون ننالم که تیغ بر فرق است | چون نگریم که بخت وارون است | |||||
| خون من ریخت قاتلی که به حشر | کشته‌اش از حساب بیرون است | |||||
| قسمت من ز کارخانه‌ی عشق | داغ و دردی که از حد افزون است | |||||
| می حرام است خاصه در رمضان | جز بر آن لعل لب که میگون است | |||||
| گر ز دست تو گریه سر نکنم | چه کنم با دلی که پر خون است | |||||
| تا فروغی غزل‌سرای تو شد | صاحب صد هزار مصمون است | |||||