| | | | | | |
| |
یک باره گر از سبحه در انکار نبودم |
|
از زلف بتان صاحب زنار نبودم |
|
| |
تا رطل گران از کف ساقی نگرفتم |
|
سرمست و سبک روح و سبک بار نبودم |
|
| |
روزی ز قضا قسمت من خون جگر بود |
|
کز صومعه در خانه‌ی خمار نبودم |
|
| |
بر مست غم دور فلک دست ندارد |
|
ای کاش در این غمکده هشیار نبودم |
|
| |
سرمایه‌ی سودا اگر این زلف نبودی |
|
سودازده در هر سر بازار نبودم |
|
| |
وقتی که شدم با خبر از سر دهانش |
|
از هستی خود هیچ خبردار نبودم |
|
| |
در خواب نیاید گرم آن ماه، عجب نیست |
|
کاندر خور این دولت بیدار نبودم |
|
| |
از روی تو کی شد که بر آتش ننشستم |
|
وز نور تو کی بود که در نار نبودم |
|
| |
می رفت فروغی ز سر کویت و می‌گفت |
|
کز دست دل ای کاش چنین زار نبودم |
|
