قانون نحوه توزیع قند و شکر تولیدی کارخانه‌های کشور
قانون نحوه توزیع قند و شکر تولیدی کارخانه‌های کشور- مصوب ۲۹ فروردین ۱۳۵۳ مجلس شورای ملی و ۲۶ فروردین ۱۳۵۳ مجلس سنا - این قانون در تاریخ ۴ اردیبهشت ۱۳۵۳ به توشیح محمدرضا شاه پهلوی رسید.[۱]
ماده واحده - کلیه کارخانه‌های قند و تصفیه شکر کشور مکلفند قند و شکر تولیدی را با نرخ مقرر دولتی برای توزیع در سراسر مملکت منحصراً در‌اختیار سازمان غله و قند و شکر و چای کشور وابسته به وزارت تعاون و امور روستاها بگذارند.
مدیران و مسئولان کارخانه‌های قند و تصفیه شکر که از مقررات فوق تخلف نمایند همچنین اشخاصی که به نحوی از انحاء در معاملات قند و شکری که‌به طور غیر مجاز از کارخانه‌های مزبور خارج شود با علم به آن دخالت نمایند علاوه بر ضبط عین کالا، مرتکب به حبس جنحه‌ای از سه ماه تا یک سال‌و جزای نقدی معادل دو برابر بهای کالا محکوم خواهد شد.
به جرائم موضوع این ماده در مراجع قضایی خارج از نوبت رسیدگی خواهد شد.
تبصره ۱ - کارخانجات قند و شکر متعلق به سازمان تعاون مصرف کادر نیروهای مسلح شاهنشاهی که تولیدات آنها منحصراً جهت تأمین نیازمندیهای کادر نیروهای مسلح شاهنشاهی و عائله آنها به مصرف می‌رسد از مقررات این قانون مستثنی است.
تبصره ۲ - آیین‌نامه اجرایی این قانون در مورد تعیین نرخ قند و شکر و پرداخت حقوق دولتی و عوارض شهرداری و سایر هزینه‌های متعلقه از قبیل‌کرایه حمل و کارمزد توزیع و همچنین تعیین استاندارد قند تولیدی کارخانجات قند و شکر و قندریزها وسیله وزارت اقتصاد به پیشنهاد وزارت تعاون و‌امور روستاها پس از تصویب هیأت وزیران به موقع اجراء گذارده خواهد شد.
قانون فوق مشتمل بر یک ماده و دو تبصره پس از تصویب مجلس سنا در جلسه روز دوشنبه ۱۳۵۳.۱.۲۶ ، در جلسه روز پنجشنبه بیست و نهم فروردین ماه یک هزار و سیصد و پنجاه و سه به تصویب مجلس شورای ملی رسید.
نایب رییس مجلس شورای ملی - دکتر جواد سعید
منبع
ویرایش- ↑ مجلس شورای ملی مجموعه قوانین دوره قانونگذاری بیست و سوم - ۹ شهریور ۱۳۵۰ تا ۱۶ شهریور ۱۳۵۴ - جلد دوازدهم - ص. ۵۹۷۵