قطعنامه ۱۷۴۷ شورای امنیت سازمان ملل متحد

قطعنامه ۱۷۴۷ شورای امنیت سازمان ملل متحد
از مصوب شورای امنیت
ترجمهٔ خبرگزاری فارس
مصوب ۴ فروردین ۱۳۸۶

مصوب ۲۴ مارس ۲۰۰۷ شورای امنیت در جلسه ۵۶۴۷ام.

شورای امنیت،

با یادآوری اظهارات رئیس شورا در ۲۹ مارس ۲۰۰۶ و قطعنامه ۱۶۹۶ در ۳۱ ژوئیه ۲۰۰۶ و قطعنامه ۱۷۳۷ در ۲۳ دسامبر ۲۰۰۶ و با تأیید مفاد آنها.

با تأکید بر تعهدات خود در قبال پیمان منع تولید و تکثیر، تعهد همه کشورها در قبال این پیمان مبنی بر اجرای کامل وظایف خود در این زمینه و یادآوری حق همه طرفین در چارچوب بندهای اول و دوم این پیمان برای توسعه تحقیقات، تولید و استفاده از انرژی اتمی در مسیر اهداف صلح‌آمیز بدون وجود هیچ‌گونه تبعیضی در میان آنها.

با یادآوری نگرانی جدی خود از گزارشات مدیر کل آژانس بین‌المللی انرژی اتمی که در قطعنامه‌های ۱۶۹۶ (۲۰۰۶) و ۱۷۳۷ (۲۰۰۶) مطرح گردیده‌اند؛ و

با یادآوری گزارش آخر مدیر کل آژانس بین‌المللی انرژی اتمی (gov/۲۰۰۷/۸) مورخ ۲۲ فوریه ۲۰۰۷ و ابراز تاسف از اینکه، همان‌طور که در قطعنامه نیز قید شد، ایران به قطعنامه ۱۶۹۶ (۲۰۰۶) و ۱۷۳۷ (۲۰۰۶) عمل نکرده است.

با تأکید بر اهمیت تلاش‌های سیاسی و دیپلماتیک برای یافتن راه‌حلی مسالمت‌آمیز جهت اطمینان از اینکه برنامه اتمی ایران کاملاً در مسیر مقاصد صلح‌آمیز قرار دارد و با توجه به اینکه چنین راه‌حلی به نفع پیمان منع تولید و تکثیر در نقاط دیگر جهان نیز خواهد بود و با استقبال از تعهد مستمر چین، فرانسه، آلمان، روسیه، بریتانیا و آمریکا در مورد این مسئله و با حمایت نماینده ارشد اتحادیه اروپا برای یافتن راه‌حلی مسالمت‌آمیز.

با یادآوری قطعنامه شورای حکام آژانس (gov/۲۰۰۶/۱۴) که بر اساس آن یافتن راه‌حلی برای مسئله اتمی ایران باعث ارتقاء سطح تلاش‌های جهانی برای منع تولید و تکثیر و تحقق هدف آژانس برای ایجاد خاورمیانه‌ای عاری از تسلیحات اتمی از جمله ابزارهای تحویل آنها خواهد شد.

شورا مصمم است با اتخاذ تدابیر مناسب برای متقاعد کردن ایران جهت اجرای قطعنامه ۱۶۹۶ و ۱۷۳۷ و برآوردن درخواست‌های آژانس بین‌المللی انرژی اتمی، تصمیمات خویش را عملی کند. همچنین تا زمانی که شورا اعلام کند، اهداف قطعنامه‌های مذکور برآورده شده است، باید مانع از توسعه فناوری حساس ایران در زمینه برنامه‌های اتمی و موشکی خود شود.

با یادآوری تعهدات کشورها برای پیوستن به تلاش‌های چندجانبه جهت عملی ساختن تدابیر مورد نظر شورای امنیت.

با ابراز نگرانی از اینکه خطرات تولید و تکثیر ناشی از برنامه اتمی ایران و طبق این متن، قصور ایران در اجرای تعهدات خود در قبال شورای حکام آژانس و اجرای قطعنامه‌های ۱۶۶۹ و ۱۷۳۷ شورای امنیت و همچنین با توجه به مسئولیت خطیر شورای امنیت در چارچوب منشور سازمان ملل برای حفظ صلح و امنیت بین‌المللی.

با اجرای بند چهل و یکم فصل هفتم منشور سازمان ملل:

۱- با تأیید اینکه ایران باید بدون هیچ تعللی گام‌های مورد نظر شورای حکام آژانس در قطعنامه gov/۲۰۰۶/۱۴ که برای ایجاد اعتماد در خصوص صلح‌آمیز بودن برنامه اتمی ایران و همچنین حل مسائل مهم ضروری هستند، بردارد و طبق این متن، بر تصمیمات خویش مبنی بر اینکه ایران باید بدون تعلل بیشتر گام‌های مورد نظر در پاراگراف دوم قطعنامه ۱۷۳۷ را بردارد، تأکید می‌کند.

۲- از همه کشورهای عضو نیز می‌خواهد تا در مورد ورود یا گذر افرادی که مستقیماً در فعالیت‌های اتمی حساس تولید و تکثیر یا توسعه سیستم تحویل تسلیحات اتمی ایران نقش دارند یا از آن حمایت می‌کنند، از خاک خود مراقب باشند. شورا همچنین از کشورها می‌خواهد تا کمیته‌ای را که بر اساس بند ۱۸ قطعنامه ۱۷۳۷ تشکیل شده است (در این متن با عنوان کمیته از آن یاد می‌شود) از ورود یا گذر افراد مورد نظر از خاک خود مطلع کند، منظور افرادی است که در پیوست ۱۷۳۷ یا پیوست اول این قطعنامه نام‌شان ذکر شده است. آنها همین‌طور باید افرادی را که شورای امنیت یا کمیته اعلام کرده است مستقیماً در پیشبرد یا حمایت از فناوری اتمی حساس تولید و تکثیر یا توسعه سیستم‌های تحویل تسلیحات اتمی از جمله از طریق مشارکت در تأمین قطعات، کالاها، تجهیزات، مواد و فناوری‌ای که بر اساس پاراگراف‌های سوم و چهارم قطعنامه ۱۷۳۷ ممنوع اعلام شده‌اند، نقش دارند، زیر نظر بگیرند و ورود و گذر آنها را از خاک خود به اطلاع کمیته برسانند مگر در مواقعی که سفر آنها مستقیماً مرتبط با بخش‌های ب، قسمت اول و دوم پاراگراف سوم آن قطعنامه است.

۳- شورا تأکید می‌کند که هیچ چیز در پاراگراف بالا مستلزم این نیست که یک کشور مانع از ورود اتباع خود به خاک خود شود و همه کشورها باید در راستای اجرای پاراگراف بالا ملاحظات بشردوستانه از جمله موازین مذهبی و همین‌طور اهداف مطروح در این قطعنامه و قطعنامه ۱۷۳۷ از جمله ماده ۱۵ اساسنامه آژانس بین‌المللی انرژی اتمی را رعایت کنند.

۴- شورا تصمیم می‌گیرد که تدابیر مورد نظر در پاراگراف ۱۲ و ۱۳ و ۱۴ قطعنامه ۱۷۳۷ باید شامل اشخاص و سازمان‌های فهرست‌شده در پیوست اول این قطعنامه شود.

۵- شورا تصمیم می‌گیرد که ایران نباید اقدام به تأمین، فروش یا انتقال مستقیم یا غیرمستقیم مواد یا سلاح مربوطه از طریق خاک، اتباع، ناو یا هواپیمای خویش کند و همه کشورها باید تأمین این قطعات را از ایران از طریق اتباع خود یا استفاده از کشتی یا ناو هواپیمابر خویش، در داخل یا خارج از ایران ممنوع اعلام کنند.

۶- از همه کشورها می‌خواهد در تأمین، فروش یا انتقال مستقیم یا غیرمستقیم مواد یا سلاح مربوطه از خاک خود یا از طریق اتباع، کشتی، ناو هواپیمابر، خودرو جنگی، تانک، سیستم‌های آتش‌بار سنگین، ناو جنگی، هلیکوپتر جنگی، کشتی جنگی، موشک، سیستم‌های موشکی که در قالب هدف کنوانسیون مربوط به تسلیحات ایران مصوب سازمان ملل متحد قید شده و همچنین در مورد هرگونه کمک یا آموزش فنی، کمک مالی، سرمایه‌گذاری یا خدمات دیگر و انتقال منابع یا خدمات یا کمک مالی در زمینه تأمین، فروش، انتقال، ساخت یا استفاده از این قطعنامه برای جلوگیری از انباشت ویرانگرانه تسلیحات مراقب باشند.

۷- از همه کشورها و موسسات مالی بین‌المللی می‌خواهد تا زیر بار تعهد هیچ کمک مالی و وام جدید به جمهوری اسلامی ایران نروند مگر برای اهداف بشردوستانه و توسعه.

۸- از همه کشورها می‌خواهد تا در عرض ۶۰ روز بعد از تصویب این قطعنامه گزارشی را درخصوص گام‌های ایران در زمینه اجرای مؤثر بندهای دوم، چهارم، پنجم و ششم و هفتم بالا ارائه کند.

۹- با اعلام تعلیق مورد نظر در پاراگراف دوم قطعنامه ۱۷۳۷ و همین‌طور راستی‌آزمایی کامل همکاری ایران با شورای حکام آژانس بین‌المللی انرژی اتمی در زمینه تحقق درخواست‌های آژانس و کمک برای یافتن راه حلی مسالمت‌آمیز جهت اطمینان از صلح‌آمیز بودن برنامه اتمی ایران و همچنین با تأکید بر آمادگی جامعه جهانی برای یافتن این راه حل و ترغیب ایران برای تعامل با جامعه جهانی و آژانس و با تأکید بر اینکه این تعهدات به نفع ایران است.

۱۰ - با تأیید مداوم تعهدات چین، فرانسه، آلمان، روسیه، بریتانیا و آمریکا، حمایت نماینده ارشد اتحایه اروپا برای یافتن راه حلی مسالمت‌آمیز برای این مسئله و ترغیب ایران برای بررسی پیشنهادات آنها که در ژوئن ۲۰۰۶ ارائه شد و در پیوست دوم این قطعنامه آمده و در قطعنامه ۱۶۶۹ به تأیید شورای امنیت رسیده است و با اذعان به اینکه این پیشنهاد همچنان برای توافقی جامع و بلندمدت که باعث توسعه همکاری و روابط با ایران بر اساس احترام متقابل و ایجاد اعتماد بین‌المللی مبنی بر صلح‌آمیز بودن برنامه اتمی ایران می‌شود، در دست بررسی است.

۱۱- بر عزم خود برای تقویت صلاحیت آژانس بین‌المللی انرژی اتمی تأکید می‌کند و قویا از نقش شورای حکام آژانس و دبیرخانه آن به خاطر تلاش کامل و حرفه‌ای برای حل همه مسائل مهم مربوط به ایران در چارچوب آژانس تشکر و بر اهمیت نقش آژانس تأکید می‌کند و معتقد است آژانس به لحاظ بین‌المللی صلاحیت راستی‌آزمایی پادمان از جمله عدم انحراف مواد اتمی به سوی اهداف غیرصلح‌آمیز و همچنان تداوم کار برای حل مسائل مهم مربوط به برنامه اتمی ایران را دارد.

۱۲- درخواست می‌کند در عرض ۶۰ روز بعد، مدیر کل آژانس گزارشی را در مورد تعلیق کامل فعالیت‌های مذکور در قطعنامه ۱۷۳۷ و همچنین روند همکاری ایران با شورای حکام آژانس در مورد مسائل مورد نظر و بندهای دیگر قطعنامه ۱۷۳۷ و این قطعنامه به شورای حکام آژانس و به موازات آن به شورای امنیت سازمان ملل ارائه کند.

۱۳- تأیید می‌کند که این شورا باید اقدامات ایران را در سایه گزارشات مربوطه در پاراگراف ۱۲ در عرض ۶۰ روز ارائه کند؛ و

الف) این شورا باید اجرای تدابیر را تا زمانی که ایران همه فعالیت‌های بازفرآوری و غنی‌سازی را متوقف کرده است، از جمله تحقیق و توسعه که آژانس راستی‌آزمایی کرده، به حال تعلیق درآورد تا مذاکرات را با حسن نیت پیش ببرد و یک نتیجه قابل قبول دوجانبه و زودهنگام محقق شود.

ب) این شورا باید تدابیر مورد نظر در بندهای سوم، چهارم، پنجم، ششم و هفتم و دوازدهم قطعنامه ۱۷۳۷ و همین‌طور بندهای دوم، چهارم، پنجم، ششم و هفتم این قطعنامه را در زودترین زمان ممکن بعد از دریافت گزارش مورد نظر در پاراگراف ۱۲ مبنی بر اینکه ایران کاملاً به تعهدات خود در قطعنامه‌های مذکور شورای امنیت و برآوردن درخواست‌های شورای حکام طوری که به تأیید شورا رسیده باشد، عملی کند.

ج) این شورا باید در صورتی که گزارش مورد نظر در پارارگراف ۱۲ حاکی از آن باشد که ایران به قطعنامه ۱۷۳۷ عمل نکرده است، تدابیر مناسب دیگری را بر اساس بند ۴۱ منشور هفتم سازمان ملل اتخاذ کند و ایران را متقاعد نماید که به این قطعنامه‌ها و درخواست‌های آژانس پاسخ مثبت بدهد و تأکید می‌کند که تصمیمات بعدی زمانی لازم خواهند شد که این تدابیر ضروری شوند

۱۴- شورا این مسئله را همچنان پیگیری خواهد کرد.

پیوست ۱ ویرایش

نهادهای مرتبط با برنامه‌های هسته‌ای یا موشکی بالستیک ایران ویرایش

سازمان انرژی اتمی ایران

شرکت مصباح انرژی

کالا الکتریک

شرکت پارس تراشه

فرایند تکنیک

سازمان صنایع دفاع

شرکت هفتم تیر

گروه صنعتی شهید همت

گروه صنعتی شهید باقری

گروه صنعتی فجر

گروه صنعتی متالورژی و مهمات

مرکز تولید و تحقیق سوخت هسته‌ای اصفهان و مرکز فن آوری هسته‌ای اصفهان

شرکت کاوشیار

صنایع شیمیایی پارچین

مرکز تحقیقات هسته‌ای کرج

شرکت انرژی نوین

گروه صنعتی موشک کروز

بانک سپه و بانک بین‌المللی سپه

گروه صنعتی صنام

گروه صنعتی یا مهدی

صنایع هوانوردی قدس

شرکت خدمات هوایی پارس

صنایع هوایی شوآ

افراد مرتبط با برنامه‌های هسته‌ای یا موشکی بالستیک ایران ویرایش

محمد قنادی، نایب رئیس بخش توسعه و تحقیقات AEOI

بهمن اصغرپور، مدیر اجرایی در اراک

داوود آقاجانی، رئیس گرداننده نیروگاه غنی سازی سوخت در نطنز

احسان منجمی، مدیر پروژه ساخت، نطنز

جعفر محمدی، مشاور تکنیکی در AEOI

علی حاجی نیا لیلابادی، مدیر کل شرکت مصباح انرژی

سرلشکر محمد مهدی‌نژاد نوری، دانشگاه مالک اشتر

احمد وحید دستجردی، رئیس سازمان صنایع هوانوردی

رضاقلی اسماعیلی، سازمان صنایع هوانوردی

مرتضی بهمنیار، سازمان صنایع هوانوردی

فریدون عباسی دوانی، وزارت دفاع و پشتیبانی نیروهای مسلح

محسن فخری‌زاده – مهابادی، وزارت دفاع و پشتیبانی نیروهای مسلح

سید جابرصفدری، مدیر نیروگاه غنی‌سازی نطنز

امیر رحیمی، رئیس مرکز تولید و تحقیق سوخت هسته‌ای اصفهان

محسن حجتی، رئیس گروه صنعتی فجر

مهرداد اخلاقی کتابچی، رئیس گروه صنعتی شهید باقری

ناصر ملیک، رئیس گروه صنعتی شهید همت

احمد درخشنده، رئیس هیئت مدیره و مدیر عامل بانک سپه

سرتیپ مرتضی رضایی، معاون فرمانده سپاه پاسداران انقلاب اسلامی

سرلشکر یحیی رحیم صفوی، فرمانده سپاه پاسداران انقلاب اسلامی

سرتیپ حسین سلیمی، سپاه پاسداران انقلاب اسلامی

دریابان علی آبکار احمدیان، سپاه پاسداران انقلاب اسلامی

سرتیپ محمدرضا زاهدی، سپاه پاسداران انقلاب اسلامی

دریادار مرتضی صفاری، سپاه پاسداران انقلاب اسلامی

سرتیپ محمد حجازی، سپاه پاسداران انقلاب اسلامی

سرتیپ قاسم سلیمانی، سپاه پاسداران انقلاب اسلامی

سرتیپ محمدباقر ذوالقدر، سپاه پاسداران انقلاب اسلامی

منابع ویرایش

خبرگزاری فارس

  این اثر از یکی از اسناد رسمی سازمان ملل متحد برگزیده شده است. سیاست این سازمان مبتنی بر انتشار آثارش در حوزه مالکیت عمومی است تا «نظرات موجود در اسناد ملل متحد به صورت هر چه گسترده‌تر» اشاعه یابد.

بر اساس دستورالعمل اداری ST/AI/189/Add.9/Rev.2 که فقط به زبان انگلیسی موجود است، اسناد ذیل در تمام جهان در مالکیت عمومی قرار می‌گیرند:

  1. صورت جلسات رسمی (شرح مذاکرات همایش‌ها، صورت‌جلسه‌های لفظ به لفظ و ملخص آن‌ها،...)
  2. اسناد رسمی سازمان ملل متحد که با نماد این سازمان منتشر می‌شوند
  3. مواد اطلاعاتی عمومی که در اصل به منظور آگاهی‌بخشی نسبت به اقدامات سازمان ملل متحد طراحی شده باشند (این اسناد شامل نسخی که به منظور فروش تهیه شده باشند نمی‌شود).