| | | | | | |
|
باز آمد کای علی زودم بکش |
|
تا نبینم آن دم و وقت ترش |
|
|
من حلالت میکنم خونم بریز |
|
تا نبیند چشم من آن رستخیز |
|
|
گفتم ار هر ذرهای خونی شود |
|
خنجر اندر کف به قصد تو رود |
|
|
یک سر مو از تو نتواند برید |
|
چون قلم بر تو چنان خطی کشید |
|
|
لیک بی غم شو شفیع تو منم |
|
خواجهی روحم نه مملوک تنم |
|
|
پیش من این تن ندارد قیمتی |
|
بی تن خویشم فتی ابن الفتی |
|
|
خنجر و شمشیر شد ریحان من |
|
مرگ من شد بزم و نرگسدان من |
|
|
آنک او تن را بدین سان پی کند |
|
حرص میری و خلافت کی کند |
|
|
زان به ظاهر کو شد اندر جاه و حکم |
|
تا امیران را نماید راه و حکم |
|
|
تا امیری را دهد جانی دگر |
|
تا دهد نخل خلافت را ثمر |
|