مثنوی معنوی/بیان آنک در توبه بازست

دفتر چهارم مثنوی از مولوی
(بیان آنک در توبه بازست)
  هین مکن زین پس فراگیر احتراز که ز بخشایش در توبه‌ست باز  
  توبه را از جانب مغرب دری باز باشد تا قیامت بر وری  
  تا ز مغرب بر زند سر آفتاب باز باشد آن در از وی رو متاب  
  هست جنت را ز رحمت هشت در یک در توبه‌ست زان هشت ای پسر  
  آن همه گه باز باشد گه فراز وآن در توبه نباشد جز که باز  
  هین غنیمت دار در بازست زود رخت آنجا کش به کوری حسود