| | | | | | |
|
چون ملک از لوح محفوظ آن خرد |
|
هر صباحی درس هر روزه برد |
|
|
بر عدم تحریرها بین بیبنان |
|
و از سوادش حیرت سوداییان |
|
|
هر کسی شد بر خیالی ریش گاو |
|
گشته در سودای گنجی کنجکاو |
|
|
از خیالی گشته شخصی پرشکوه |
|
روی آورده به معدنهای کوه |
|
|
وز خیالی آن دگر با جهد مر |
|
رو نهاده سوی دریا بهر در |
|
|
وآن دگر بهر ترهب در کنشت |
|
وآن یکی اندر حریصی سوی کشت |
|
|
از خیال آن رهزن رسته شده |
|
وز خیال این مرهم خسته شده |
|
|
در پریخوانی یکی دل کرده گم |
|
بر نجوم آن دیگری بنهاده سم |
|
|
این روشها مختلف بیند برون |
|
زان خیالات ملون ز اندرون |
|
|
این در آن حیران شده کان بر چیست |
|
هر چشنده آن دگر را نافیست |
|
|
آن خیالات ار نبد نامتلف |
|
چون ز بیرون شد روشها مختلف |
|
|
قبلهی جان را چو پنهان کردهاند |
|
هر کسی رو جانبی آوردهاند |
|