| | | | | | |
| |
بود یک میراثی مال و عقار |
|
جمله را خورد و بماند او عور و زار |
|
| |
مال میراثی ندارد خود وفا |
|
چون بناکام از گذشته شد جدا |
|
| |
او نداند قدر هم کاسان بیافت |
|
کو بکد و رنج و کسبش کم شتاف |
|
| |
قدر جان زان می‌ندانی ای فلان |
|
که بدادت حق به بخشش رایگان |
|
| |
نقد رفت و کاله رفته و خانه‌ها |
|
ماند چون چغدان در آن ویرانه‌ها |
|
| |
گفت یا رب برگ دادی رفت برگ |
|
یا بده برگی و یا بفرست مرگ |
|
| |
چون تهی شد یاد حق آغاز کرد |
|
یا رب و یا رب اجرنی ساز کرد |
|
| |
چون پیمبر گفته ممن مزهرست |
|
در زمان خالیی ناله گرست |
|
| |
چون شود پر مطربش بنهد ز دست |
|
پر مشو که آسیب دست او خوشست |
|
| |
تی شو و خوش باش بین اصبعین |
|
کز می لا این سرمستست این |
|
| |
رفت طغیان آب از چشمش گشاد |
|
آب چشمش زرع دین را آب داد |
|
