مثنوی معنوی/در بیان فضیلت احتما و جوع

دفتر پنجم مثنوی از مولوی
(در بیان فضیلت احتما و جوع)
  جوع خود سلطان داروهاست هین جوع در جان نه چنین خوارش مبین  
  جمله ناخوش از مجاعت خوش شدست جمله خوشها بی‌مجاعتها ردست