| | | | | | |
|
صاحب دل را ندارد آن زیان |
|
گر خورد او زهر قاتل را عیان |
|
|
زانک صحت یافت و از پرهیز رست |
|
طالب مسکین میان تب درست |
|
|
گفت پیغامبر که ای مرد جری |
|
هان مکن با هیچ مطلوبی مری |
|
|
در تو نمرودیست آتش در مرو |
|
رفت خواهی اول ابراهیم شو |
|
|
چون نهای سباح و نه دریایی |
|
در میفکن خویش از خودراییی |
|
|
او ز آتش ورد احمر آورد |
|
از زیانها سود بر سر آورد |
|
|
کاملی گر خاک گیرد زر شود |
|
ناقص ار زر برد خاکستر شود |
|
|
چون قبول حق بود آن مرد راست |
|
دست او در کارها دست خداست |
|
|
دست ناقص دست شیطانست و دیو |
|
زانک اندر دام تکلیفست و ریو |
|
|
جهل آید پیش او دانش شود |
|
جهل شد علمی که در منکر رود |
|
|
هرچه گیرد علتی علت شود |
|
کفر گیرد کاملی ملت شود |
|
|
ای مری کرده پیاده با سوار |
|
سر نخواهی برد اکنون پای دار |
|