نادره ایام حکیم عمر خیام/رباعیات خیام/ای باده تو شربت من رسوائی

۵۲۸ – ۱۱۰ کم – ۲۹۱ رز

  ای باده، تو شربت من رسوائی[۱]، چندان بخورم ترا من شیدائی؛[۲]  
  کز دور مرا هرکه ببیند گوید[۳]: «ای خواجه[۴] شراب از کجا میائی؟»  


  1. کم – ای باده تو معشوق من شیدائی.
  2. کم – من میخورم و نترسم از رسوائی.
  3. کم – چندان خورمی که هرکه بیند گوید.
  4. کم – ای خم.