نادره ایام حکیم عمر خیام/رباعیات خیام/در فصل بهار اگر بتی حور سرشت

۸۳ – ۲۷۹ حج – ۱۲۲ کم – ۴۷ رز – ۲۵ بو

  در فصل بهار اگر بتی[۱] حور سرشت پر می قدحی[۲] بمن دهد[۳] در لب کشت–  
  گرچه بر هر کس این سخن باشد زشت[۴] سگ به زمن ار زانکه برم نام بهشت![۵]  


  1. بو – تنی.
  2. کم و رز – یک ساغر می.
  3. کم – بردهدم.
  4. کم – گرچند که این سخن بسی باشد زشت، رز – هرچند بنزد خلق این سخن باشد زشت.
  5. کم – سگ به ز منست اگر کنم یاد بهشت. رز – از سگ بترم اگر کنم یاد بهشت.