وحشی بافقی (غزلیات)/آتش به جگر زان رخ افروخته دارم
| آتش به جگر زان رخ افروخته دارم | وین گریه‌ی تلخ از جگرسوخته دارم | |||||
| گفتی تو چه اندوخته‌ای ز آتش دوری | این داغ که بر جان غم اندوخته دارم | |||||
| انداخته‌ام صید مراد از نظر خویش | یعنی صفت باز نظر دوخته دارم | |||||
| در دام غمت تازه فتادم نگهم دار | من عادت مرغان نو آموخته دارم | |||||
| وحشی به دل این آتش سوزنده‌چو فانوس | از پرتو آن شمع بر افروخته دارم | |||||