وحشی بافقی (غزلیات)/آخر ای بیگانه خو ناآشنایی اینهمه
| آخر ای بیگانه خو ناآشنایی اینهمه | تا به این غایت مروت بیوفایی اینهمه | |||||
| جسم و جانم را زهم پیوند بگسستی بس است | با ضعیفی همچو من زور آزمایی اینهمه | |||||
| استخوانم سوده شد از روی خویشم شرم باد | بر زمین از آرزو رخساره سایی اینهمه | |||||
| هر که بود از وصل شد دلگیر و هجر ما همان | نیست ما را طاقت و تاب جدایی اینهمه | |||||
| وحشی این دریوزه‌ی دیدار دولت تا به کی | عرض خود بردی چه وضعست این گدایی اینهمه | |||||