وحشی بافقی (غزلیات)/آخر ای بیگانه خو ناآشنایی اینهمه

وحشی بافقی (غزلیات) از وحشی بافقی
(آخر ای بیگانه خو ناآشنایی اینهمه)
  آخر ای بیگانه خو ناآشنایی اینهمه تا به این غایت مروت بیوفایی اینهمه  
  جسم و جانم را زهم پیوند بگسستی بس است با ضعیفی همچو من زور آزمایی اینهمه  
  استخوانم سوده شد از روی خویشم شرم باد بر زمین از آرزو رخساره سایی اینهمه  
  هر که بود از وصل شد دلگیر و هجر ما همان نیست ما را طاقت و تاب جدایی اینهمه  
  وحشی این دریوزه‌ی دیدار دولت تا به کی عرض خود بردی چه وضعست این گدایی اینهمه