| | | | | | |
| |
خوشا در پای او مردن خدایا بخت آنم ده |
|
نشان اینچنین بختی کجا یابم نشانم ده |
|
| |
نثاری خواهم ای جان آفرین شایسته‌ی پایش |
|
پر از نقد وفا و مهر یک گنجینه‌ی جانم ده |
|
| |
سخن بسیار و فرصت کم خدایا وصل چون دادی |
|
نمی‌بخشی اگر طول زمان طی لسانم ده |
|
| |
سگ خواری کش عشقم به گردن طوق خرسندی |
|
اگر خوان امیدی گستری یک استخوانم ده |
|
| |
من و آزردگی از عشق و عشق چون تویی حاشا |
|
گرت باور نمی‌داری به دست امتحانم ده |
|
| |
من آن خمخانه پردازم که بدمستی نمی‌دانم |
|
الا ای ساقی دوران می از رطل گرانم ده |
|
| |
یکی طومار در دست و در او احوال من وحشی |
|
اگر فرصت شود گاهی به یار نکته دانم ده |
|
