وحشی بافقی (غزلیات)/رسید و آن خم ابرو بلند کرد و گذشت

by وحشی بافقی

	رسید و آن خم ابرو بلند کرد و گذشت			تواضعی که به ابرو کنند، کرد و گذشت
	نوازشم به جواب سلام اگر چه نداد			تبسمی ز لب نوشخند کرد و گذشت
	به جذبه‌ی نگهی کز پیش کشان می‌برد			چه صیدها که اسیر کمند کرد و گذشت
	کرشمه‌ای که جنون آورد تعقل آن			بلای دانش سد هوشمند کرد و گذشت
	یکی قبول نکرد از هزار تحفه‌ی جان			بهانه غمزه‌ی مشکل پسند کرد و گذشت
	که بود این ، که ز چشم بدش گزند مباد			که جان بر آتش شوقم سپند کرد و گذشت
	رسید و باز به اندک ترحمی وحشی			زبان شکوه به کام تو بند کرد و گذشت