وحشی بافقی (غزلیات)/ز کویت رخت بربستم نگاهی زاد راهم کن

by وحشی بافقی

	ز کویت رخت بربستم نگاهی زاد راهم کن			به تقصیر عنایت یک تبسم عذر خواهم کن
	ره آوارگی در پیش و از پی دیده‌ی حسرت			وداعی نام نه این را و چشمی بر نگاهم کن
	ز کوی او که کار پاسبان کعبه می‌کردم			خدایا بی ضرورت گر روم سنگ سیاهم کن
	بخوان ای عشق افسونی و آن افسون بدم بر من			مرا بال و پری ده مرغ آن پرواز گاهم کن
	به کنعانم مبر ای بخت من یوسف نمی‌خواهم			ببرآنجا که کوی اوست در زندان و چاهم کن
	ز سد فرسنگ از پشت حریفان جسته پیکانم			مرو نزدیک او وحشی حذر از تیر آهم کن