کلیات سعدی/مواعظ/ما هذه الدنیا بدار مخلد

فی مدح صاحب دیوان[۱]

  ما هذه‌الدنیا بدارِ مُخلدّ طوبی لِمد خِر النعیم الی غَد  
  کالصاحب الصدر الکبیر العالم العالم المنصف البر الاجلّ الامجد  
  میزانُ عدل لایجورُ ولا یحیف و ما اعتدی اِلا علی من یعتدی  
  بَشر الینا بالرَجاء بمنه و تقایُض الدنیا بدولةِ سَرمد  
  مهما رَجوت رجوت خَیرالمرتجی و اذا قصدت قصدت خیرالمقصد  
  مُدت حیوةُ الناس تحت ظِلاله لا زال فی اهنی الحیوة و ارغد  
  هذی جِلال الزاکیات وَصفته لِمحمد بن مُحمدبن مُحمد  
  او یحسب الانسان ماسلک اهتدی لاَ من هَداهُ الله فهو المهتدی  


  1. این اشعار در نسخه‌های قدیم دیده نشده و بیت چهارم خالی از خلل نیست.