کلیات سعدی/مواعظ/ما هذه الدنیا بدار مخلد
< کلیات سعدی | مواعظ
فی مدح صاحب دیوان[۱]
| ما هذه‌الدنیا بدارِ مُخلدّ | طوبی لِمد خِر النعیم الی غَد | |||||
| کالصاحب الصدر الکبیر العالم العالم | المنصف البر الاجلّ الامجد | |||||
| میزانُ عدل لایجورُ ولا یحیف | و ما اعتدی اِلا علی من یعتدی | |||||
| بَشر الینا بالرَجاء بمنه | و تقایُض الدنیا بدولةِ سَرمد | |||||
| مهما رَجوت رجوت خَیرالمرتجی | و اذا قصدت قصدت خیرالمقصد | |||||
| مُدت حیوةُ الناس تحت ظِلاله | لا زال فی اهنی الحیوة و ارغد | |||||
| هذی جِلال الزاکیات وَصفته | لِمحمد بن مُحمدبن مُحمد | |||||
| او یحسب الانسان ماسلک اهتدی | لاَ من هَداهُ الله فهو المهتدی | |||||
- ↑ این اشعار در نسخه‌های قدیم دیده نشده و بیت چهارم خالی از خلل نیست.