| | | | | | |
|
اختیار ملوک هفت اقلیم |
|
تاج دین خدای ابراهیم |
|
|
باز بر تخت بخت کرد مقام |
|
باز در صدر ملک گشت مقیم |
|
|
کرد خالی شهاب کلکش باز |
|
فلک ملک را ز دیو رجیم |
|
|
صدر ملکش فلک مسلم کرد |
|
تا جهانی بدو کند تسلیم |
|
|
زود کز عدل او صبا و دبور |
|
به مشام فلک برند نسیم |
|
|
آنکه قدرش رفیع و رای منیر |
|
وانکه شبهش عزیز و مثل عدیم |
|
|
نه سالش در انتقام درشت |
|
نه جوابش در احترام سقیم |
|
|
جودش ار والی جهان گردد |
|
ابر نیسان شود هوای عقیم |
|
|
سهمش ار بانگ بر زمانه زند |
|
خون شود ژالهی سحاب از بیم |
|
|
گر سموم سیاستش بوزد |
|
تشنه میرد در آب ماهی شیم |
|
|
ور نسیم عنایتش بجهد |
|
روح یابد ازو عظام رمیم |
|
|
عقل خواندش حکیم بازش گفت |
|
حکمت صرف خوانمش نه حکیم |
|
|
دهر گفتش کریم بازش گفت |
|
کرم محض گویمش نه کریم |
|
|
کلک او داد نفس انسی را |
|
آنچه معلوم کس نشد تعلیم |
|
|
ذهن او داد عقل کلی را |
|
آنچه مفهوم کس نشد تفهیم |
|
|
درگذر از طلایهی عزمش |
|
کوه دریا بود به عبره سلیم |
|
|
با وقار و سیاستش در ملک |
|
آب و آتش بود حرون و حلیم |
|
|
ای به رایت بر آفتاب مزید |
|
وی به قدرت بر آسمان تقدیم |
|
|
خردی در کفایت و دانش |
|
فلکی در جلالت و تعظیم |
|
|
کوه با حلم تو خفیف و لطیف |
|
روح با لطف تو کثیف و جسیم |
|
|
نه به وجود اندرت عطای رکیک |
|
نه به طبع اندرت خطال ذمیم |
|
|
بر بقای تو کند تیغ اجل |
|
با کمال تو خرد عرش عظیم |
|
|
حرم عدل تو چنان ایمن |
|
که جهان را ز فتنه گشت حریم |
|
|
وعدهی فضل تو چنان صادق |
|
که فلک را به وعده خوانده لیم |
|
|
همتت برتر از حدوث و قدم |
|
فکرتت آگه از حدیث و قدیم |
|
|
نفست وارث دعای مسیح |
|
قلمت نایب عصای کلیم |
|
|
نوک کلک تو بحر مسجور است |
|
واندرو صد هزار در یتیم |
|
|
لوح ذهن تو لوح محفوظست |
|
واندرو سعد و نحس هفت اقلیم |
|
|
جز به انگشت ذهن و فطنت تو |
|
نشود نقطه قابل تقسیم |
|
|
هرچه معلوم تو فرود تواند |
|
کیست برتر ز تو خدای علیم |
|
|
ابر را گر کف تو مایه دهد |
|
بشکند پنجهی چنار از سیم |
|
|
معدهی آز را به وقت سال |
|
نعمتت امتلا دهد ز نعیم |
|
|
جان بدخواه تو به روز اجل |
|
عنف تو سرنگون کشد به جحیم |
|
|
آب رفق تو شد شراب طهور |
|
آتش کین تو عذاب الیم |
|
|
تیغ کینت نغوذبالله ازو |
|
روح را چون بدن زند به دو نیم |
|
|
تا که از روی وضع نقش کنند |
|
شین پس از سین و حا فرود از جیم |
|
|
پشت خصمت جو جیم باد و جهان |
|
بر دلش تنگتر ز حلقهی میم |
|
|
دولتت را کمال باد قرین |
|
مدتت را زمانه باد ندیم |
|
|
کوس تو بر فلک رسیده و باز |
|
طبل خصمت بمانده زیر گلیم |
|
|
اختیارات تو چنان مسعود |
|
که تولا بدو کند تقویم |
|