| | | | | | |
|
ای باد خاک مرکب گردون شتاب تو |
|
آتش بخار چشمهی تیغ چو آب تو |
|
|
گردون کجاست بر در قدر بلند تو |
|
خورشید کیست پرتو رای صواب تو |
|
|
از آسمان که نام و لقب را نزول زوست |
|
پیروز شاه عالم عادل خطاب تو |
|
|
ایام در مواکب قلب سپاه تست |
|
و اسلام در حمایت عالی جناب تو |
|
|
در کشتزار روزی برگی نگشت سبز |
|
الا به اهتمام کف چون سحاب تو |
|
|
خود ابر جوده نایژه بر خلق کی گشاد |
|
تا دست تو نگفت منم فتح باب تو |
|
|
در حزم بادرنگی و در عزم با شتاب |
|
عالم گرفته گیر درنگ و شتاب تو |
|
|
گردو ز خست شهلهی نوک سنان تست |
|
ور کوثر است جرعهی جام شراب تو |
|
|
گیتی ز خشم تو به رضای تو درگریخت |
|
آری پناه رحمت تست از عذاب تو |
|
|
آنجا که از زبان سنان در سخن شوی |
|
در عرصهی جهان ندهد کس جواب تو |
|
|
بیداری است با تو چنان در مقام حزم |
|
کانجا به خواب هم نتوان دید خواب تو |
|
|
چون صبح چاک سینه درآید به معرکه |
|
دشمن ز عکس خنجر چون آفتاب تو |
|
|
تاب تو صدهزار سلاطین نداشتند |
|
قیصر چگونه دارد و فغفور تاب تو |
|
|
زودا که آسمان ممالک تهی کند |
|
از دیو فتنه بیلک همچون شهاب تو |
|
|
ای دولت جوان تو مالک رقاب خلق |
|
پاینده باد دولت مالک رقاب تو |
|