| | | | | | |
|
ای جهان را ایمنی از دولت طغرلتکین |
|
جاودان منصور بادا رایت طغرل تکین |
|
|
نعمت انصاف عالم را ز عدل عام اوست |
|
کیست آنکو نیست اندر نعمت طغرل تکین |
|
|
تو و ظلمت از حضور و غیبت خورشید دان |
|
امن و تشویش از حضور و غیبت طغرل تکین |
|
|
خسروان دل برقرار ملک آن گاهی نهند |
|
کاوردشان آسمان در بیعت طغرل تکین |
|
|
پهلوانان دل ز جان و جاه آنگه برکنند |
|
کافکندشان روزگار از طاعت طغرل تکین |
|
|
اختیار تاج و تختش نیست ورنه چیست کم |
|
از دگر شاهان شکوه و شوکت طغرل تکین |
|
|
کو فریدون گو بیا نظاره کن اندر جهان |
|
تا ببینی خویشتن در نسبت طغرل تکین |
|
|
ملک اگر در دولت سنجر به آخر پیر شد |
|
شد جوان بار دگر در نوبت طغرل تکین |
|
|
هفت کشور زیر فرمان کرد و هم نوبت سه زد |
|
صبر کن تا پنج گردد نوبت طغرل تکین |
|
|
قدرت طغرل تکین نوعی است گویی از قدر |
|
بر جهان زان غالب آمد قدرت طغرل تکین |
|
|
چرخ را گفتم دلیری میکنی در کارها |
|
گفت از خود نه ولی از صولت طغرل تکین |
|
|
کهربا در کاه نتواند تصرف کرد نیز |
|
بیاجازت نامهای از حضرت طغرل تکین |
|
|
لشکر طغرل تکین بر هم زنندی خاک و آب |
|
گرنه ساکن داردیشان هیبت طغرل تکین |
|
|
تنگ میدان ماندی فتح و نگون رایت طفر |
|
گر نباشندی طفیل نصرت طغرل تکین |
|
|
از پی آسایش خلقست و آرام جهان |
|
هرچه هست از آلت و از عدت طغرل تکین |
|
|
ورنه آخر ملک عالم کیست با این طول و عرض |
|
تا بدو مغرور گردد رغبت طغرل تکین |
|
|
با خرد گفتم که بیرون سپهر احوال چیست |
|
گفت دانی از که پرس از همت طغرل تکین |
|
|
باز گفتم عادت طغرل تکین در ملک چیست |
|
گفت انصافست و بخشش عادت طغرل تکین |
|
|
رحمتی دیدی که جویای گنه باشد مدام |
|
رحمت یزدانشناس و رحمت طغرل تکین |
|
|
حاجت از طغرل تکین شاید که خواهی بهر آنک |
|
جز به یزدان نیست هرگز حاجت طغرل تکین |
|
|
نیست کس را بر جهان منت جز او را گرچه نیست |
|
در عطا منت نهادن سیرت طغرل تکین |
|
|
قربت طغرل تکین را نیکبختی لازمست |
|
نیک بختا انوری از قربت طغرل تکین |
|
|
چون خداوندی از این خدمت همی حاصل شود |
|
ما و زین پس آستان و خدمت طغرل تکین |
|
|
بر جهان چون سایهی ابرست و نور آفتاب |
|
بخشش بیوعده و بیمنت طغرل تکین |
|
|
چون جهان از دولت طغرل تکین دارد نظام |
|
تا جهان باقیست بادا دولت طغرل تکین |
|
|
مدت طغرل تکین چندان که دوران سپهر |
|
وام خواهد روزگار از مدت طغرل تکین |
|