خاقانی (غزلیات)/از تف دل آتشین دهانم
از تف دل آتشین دهانم | زان نام تو بر زبان نرانم | |||||
ترسم که چو صبر از غم تو | نام تو بسوزد از زبانم | |||||
فریاد کز آتش دل من | فریاد بسوخت در دهانم | |||||
بالای سر ایستاد روزم | در پستی غم فتاد جانم | |||||
مشتی خاکم سبکتر از باد | هم کشتی آهن گرانم | |||||
گر آهن نیستی تف آه | با خود بردی بر آسمانم | |||||
چون ریمهن ز بند آهن | پالودهی سوخته روانم | |||||
لبتشنهترم ز سگ گزیده | از دست کس آب چون ستانم | |||||
وز کوی کس آب چون توان خواست | کتش ندهند رایگانم | |||||
دور از تو ز بیتنی که هستم | چون وصل تو هست بینشانم | |||||
مجهول کسی نیم، شناسند | من شاعر صاحب القرانم | |||||
از من اثری نماند ماناک | خاقانی دیگرم، نه آنم |