| | | | | | |
|
از روی تو فروزد شمع سرای عیسی |
|
وز عارض تو خیزد نور شب تجلی |
|
|
ای صید دام حسنت شیران روز میدان |
|
وی مست جام عشقت مردان راه معنی |
|
|
آتش پرست رویت جان هزار زردشت |
|
بستهی صلیب زلفت عقل هزار عیسی |
|
|
رضوان به روی تو دید این تیره خاکدان را |
|
گفت اینت خوب جایی، خوشتر ز خلد ماوی |
|
|
هر دل که رفت نزهت در باغ زلفت آرد |
|
دارد چراگه جان در زیر شاخ طوبی |
|
|
ای بینمک به هجران خوش کن به وصل عیشم |
|
دانی مزه ندارد بیتو ابای دنیی |
|
|
با من که هست جانی مانده ز دست قهرت |
|
در پای تو فشاندم، کردی قبول یانی |
|
|
خاقانی از دل و جان برخی روی تو شد |
|
گرچه ز وصلت او را دولت نداد برخی |
|