| | | | | | |
|
ای باد بوی یوسف دلها به ما رسان |
|
یک نوبر از نهال دل ما به ما رسان |
|
|
از زلف او چو بر سر زلفش گذر کنی |
|
پنهان بدزد موئی و پیدا به ما رسان |
|
|
با خویشتن ببر دل ما کز سگان اوست |
|
امشب به داغ او کن و فردا به ما رسان |
|
|
گر آفتاب زردی از آن سو گذشتهای |
|
پیغام آن ستارهی رعنا به ما رسان |
|
|
ای نازنین کبوتر از اینجاست برج تو |
|
گر هیچ نامه آری از آنجا به ما رسان |
|
|
ای هدهد سحر گهی از دوست نامهای |
|
بستان ببند بر سر و عمدا به ما رسان |
|
|
با دوست خلوه کن دو بدو و آنچه گفتهایم |
|
یک یک بگوی و پاسخ آن را به ما رسان |
|
|
ما را مراد ازین همه یا رب وصال اوست |
|
یارب مراد یارب ما را به ما رسان |
|
|
خاقانیایم سوختهی عشق وامقی |
|
عذرا نسیمی از بر عذرا به ما رسان |
|