خاقانی (غزلیات)/ای قوم الغیاث که کار اوفتاده‌ایم
| ای قوم الغیاث که کار اوفتاده‌ایم | یاری دهید کز دل یار اوفتاده‌ایم | |||||
| از ره روان حضرت او بازمانده‌ایم | از کاروان گسسته و بار اوفتاده‌ایم | |||||
| در صدر دیده‌ای که چه اقبال دیده‌ایم | بر آستان نگر که چه زار اوفتاده‌ایم | |||||
| از من دواسبه قافله‌ی صبر درگذشت | ما در میان راه و غبار اوفتاده‌ایم | |||||
| اندر بلا همی کندم آزمون بلی | در آتش از برای عیار اوفتاده‌ایم | |||||
| ای کاش یار غار نرفتی ز دست من | اکنون که پای بر دم مار اوفتاده‌ایم | |||||
| خاقانی عزیز سخن بودم ای دریغ | آخر چه اوفتاد که خوار اوفتاده‌ایم | |||||