| | | | | | |
|
دارم سر آنکه سر برآرم |
|
خود را ز دو کون بر سر آرم |
|
|
بر هامهی ره روان نهم پای |
|
همت ز وجود برتر آرم |
|
|
بر لاشهی عجز بر نهم رخت |
|
تا رخش قدر عنان درآرم |
|
|
این دار خلافت پدر را |
|
در زیر نگین مسخر آرم |
|
|
وین هودج کبریای دل را |
|
بر کوههی چرخ اخضر آرم |
|
|
وین تاج دواج یوسفی را |
|
درمصر حقیقت اندر آرم |
|
|
بیواسطهی خیال با دوست |
|
خلوت کنم و دمی برآرم |
|
|
در حجرهی خاص او فلک را |
|
مانندهی حلقه بر در آرم |
|
|
شب را ز برای زنده ماندن |
|
تا نفخهی صور همبر آرم |
|
|
گر پردهدری کند تف صبح |
|
از دود دلش رفوگر آرم |
|
|
در کعبهی شش جهت که عشق است |
|
خاقانی را مجاور آرم |
|