خاقانی (غزلیات)/درا تا سیل بنشانم ز دیده
درا تا سیل بنشانم ز دیده | گهر در پایت افشانم ز دیده | |||||
بیا از گرد ره در دیده بنشین | که گرد راه بنشانم ز دیده | |||||
مگر دان سر ز من تا خون چشمم | سوی دل باز گردانم ز دیده | |||||
چنان بر دیده بندم نقش رویت | که نقش خلد برخوانم ز دیده | |||||
گه از بازوی و ران سازم کنارت | گهی بازوی خون رانم ز دیده | |||||
چو آئی سوی خاقانی دم نزع | به دید تو دود جانم ز دیده |