| | | | | | |
|
دل از آن راحت جان نشکیبد |
|
تشنه از آن آب روان نشکیبد |
|
|
چکنم هرچه کنم دل کند آنک |
|
دل از آن جان جهان نشکیبد |
|
|
دل نیارامد و هم معذور است |
|
کز دلارام چنان نشکیبد |
|
|
گرچه خون ریزد دل دار نهان |
|
دل ز خونریز نهان نشکیبد |
|
|
سینه از زخم سنانش نالید |
|
وآنگه از زخم سنان نشکیبد |
|
|
گرچه پروانه کند عمر زیان |
|
تا نسوزد ز زیان نشکیبد |
|
|
دل چنان با غم او انس گرفت |
|
که ز غم نیم زمان نشکیبد |
|
|
چند گوئی که ز وصلش به شکیب |
|
من شکیبم، دل و جان نشکیبد |
|
|
من سگ اویم و نالم به سحر |
|
به سحر سگ زفغان نشکیبد |
|
|
دل خاقانی از آن یار که نیست |
|
میزند لاف و از آن نشکیبد |
|
|
چون گدا را نرسد دست به کام |
|
هم ز لافی به زبان نشکیبد |
|