| | | | | | |
|
ز باغ عافیت بوئی ندارم |
|
که دل گم گشت و دلجویی ندارم |
|
|
بنالم کرزوبخشی ندیدم |
|
بگریم کشنارویی ندارم |
|
|
برانم بازوی خون از رگ چشم |
|
که با غم زور بازویی ندارم |
|
|
فلک پل بر دلم خواهد شکستن |
|
کز آب عافیت جویی ندارم |
|
|
بسازم مجلسی از سایهی خویش |
|
که آنجا مجلس آشویی ندارم |
|
|
چه پویم بر پی مردان عالم |
|
کز آن سر مرحباگویی ندارم |
|
|
بهر مویی مرا واخواست از کیست |
|
که اینجا محرم مویی ندارم |
|
|
گر از حلوای هر خوان بینصیبم |
|
نه سکبای هر ابرویی ندارم |
|
|
در این عالم که آب روی من رفت |
|
بدان عالم شدن رویی ندارم |
|
|
من آن زن فعلم از حیض خجالت |
|
که بکری دارم و شویی ندارم |
|
|
نه خاقانی من است و من نه اویم |
|
که تاب درد چون اویی ندارم |
|