| | | | | | |
| |
سر به عدم درنه و یاران طلب |
|
بوی وفا خواهی ازیشان طلب |
|
| |
بر سر عالم شو و هم جنس جوی |
|
در تک دریا رو و مرجان طلب |
|
| |
مرکز خاکی نبود جای تو |
|
مرتبه‌ی گنبد گردان طلب |
|
| |
مائده‌ی جان چو نهی در میان |
|
جان به میانجی نه و مهمان طلب |
|
| |
روی زمین خیل شیاطین گرفت |
|
شمع برافروز و سلیمان طلب |
|
| |
ای دل خاقانی مجروح خیز |
|
اهل به دست آور و درمان طلب |
|
| |
زهر سفر نوش کن اول چو خضر |
|
پس برو و چشمه‌ی حیوان طلب |
|
| |
خطه‌ی شروان نشود خیروان |
|
خیر برون از خط شروان طلب |
|
| |
سنگ به قرابه‌ی خویشان فکن |
|
خویش و قرابات دگرسان طلب |
|
| |
یوسف دیدی که ز اخوة چه دید |
|
پشت بر اخوة کن و اخوان طلب |
|
| |
مشرب شروان ز نهنگان پر است |
|
آبخور آسان به خراسان طلب |
|
| |
روی به دریا نه و چون بگذری |
|
در طبرستان طربستان طلب |
|
| |
مقصد آمال ز آمل شناس |
|
یوسف گم کرده به گرگان طلب |
|
