خاقانی (غزلیات)/شور عشق تو در جهان افتاد
شور عشق تو در جهان افتاد | بیدلان را به جان زیان افتاد | |||||
تو هنوز از جهان نزاده بدی | کز تو آوازه در جهان افتاد | |||||
آتشی زد غم تو در جانم | که شرارش بر آسمان افتاد | |||||
تو سلامت گزین که نام دلم | از ملامت به هر زبان افتاد | |||||
کار من مصلحت کجا گیرد | خاصه کاین فتنه در میان افتاد | |||||
صوتر حال خصم و خاقانی | مثل مار و باغبان افتاد |