| | | | | | |
|
ماه را با نور رویش بیش مقداری نماند |
|
مشک را با بوی زلفش بس خریداری نماند |
|
|
تا برآمد در جهان آوازهی زلف و رخش |
|
کیمیای کفر و دین را روز بازاری نماند |
|
|
در جهان هر جا که یاد آن لب میگون گذشت |
|
ناشکسته توبه و نابسته زناری نماند |
|
|
گر در این آتش که عشق اوست در درگاه او |
|
آبروئی ماند کس را آب ما باری نماند |
|
|
آن زمان کز بهر دو نان عشق او خلعت برید |
|
ای عفیالله خود نصیب من کلهواری نماند |
|
|
واندر آن بستان کز او دست خسان را گل رسید |
|
ای عجب گوئی برای چشم من خاری نماند |
|
|
شرط خاقانی است با جور و جفایش ساختن |
|
خاصه اکنون کاندرین عالم وفاداری نماند |
|