| | | | | | |
|
پیش لب تو حلقه به گوشم بنفشهوار |
|
لبها بنفشه رنگ ز تبهای بیقرار |
|
|
زان خط و لب که هر دو بنفشه به شکرند |
|
وقت بنفشه دارم سودای بیشمار |
|
|
من چون بنفشه بر سر زانو نهاده سر |
|
زانو بنفشه رنگتر از لب هزار بار |
|
|
همچون بنفشه کز تف آتش بریخت خوی |
|
زان زلف چون بنفشه دل من بسوخت زار |
|
|
سودا برد بنفشه و شکر چرا مرا |
|
زان شکر و بنفشه به سودار رسید کار |
|
|
از بس که غم خورم ز سپهر بنفشه رنگ |
|
خاقانی بنفشه دلم خواند روزگار |
|
|
بازار دل بنفشه صفت تحفهای کنم |
|
تا دستهی بنفشه نهم پیش شهریار |
|
|
سلطان اعظم آنکه به تیغ بنفشهفام |
|
اندر دل مخالف دین شد بنفشه کار |
|
|
تیغ بنفشه گونش برد شاخ شر چنانک |
|
بیخ بنفشه، بوی دهان شرابخوار |
|
|
گر پیش ما به بوی بنفشه برد نمک |
|
تیغش نمک تن است به رنگی بنفشهوار |
|