خاقانی (غزلیات)/چون زلف یار گیرم دستم به یارب آید

by خاقانی

	چون زلف یار گیرم دستم به یارب آید			چون پای دوست بوسم جانم بر لب آید
	هر شب ز دست هجرش چندان به یارب آیم			کز دست یارب من یارب به یارب آید
	تا خط نو دمیدش بگریزم از غم او			کانگه سفر نشاید چون مه به عقرب آید