دیوان حافظ/دلا بسوز که سوز تو کارها بکند
2a.joojle
۱۸۷ | دلا بسوز که سوز تو کارها بکند | نیاز نیمشبی دفع صد بلا بکند | ۱۱۷ | |||
عتاب یار پریچهره عاشقانه بکش | که یک کرشمه تلافیّ صد جفا بکند | |||||
ز ملک تا ملکوتش حجاب بردارند | هرآنکه خدمت جام جهاننما بکند | |||||
طبیب عشق مسیحا دمست و مشفق لیک | چو درد در تو نبیند کرا دوا بکند | |||||
تو با خدای خود انداز کار و دل خوش دار | که رحم اگر نکند مدّعی خدا بکند | |||||
ز بخت خفته ملولم بود که بیداری | بوقت فاتحهٔ صبح یک دعا بکند | |||||
بسوخت حافظ و بوئی بزلف یار نبرد | ||||||
مگر دلالت این دولتش صبا بکند |