| | | | | | |
۱۵۴ |
راهی بزن که آهی بر ساز آن توان زد |
|
شعری بخوان که با او رطل گران توان زد |
۱۹۷ |
|
بر آستان جانان گر سر توان نهادن |
|
گلبانگ سربلندی بر آسمان توان زد |
|
|
قدّ خمیدهٔ ما سهلت نماید امّا |
|
بر چشم دشمنان تیر از این کمان توان زد |
|
|
در خانقه نگنجد اسرار عشقبازی |
|
جام می مغانه هم با مغان توان زد |
|
|
درویش را نباشد برگ سرای سلطان |
|
مائیم و کهنه دلقی کاتش در آن توان زد |
|
|
اهل نظر دو عالم در یک نظر ببازند |
|
عشقست و داد اوّل بر نقد جان توان زد |
|
|
گر دولت وصالت خواهد دری گشودن |
|
سرها بدین تخیّل بر آستان توان زد |
|
|
عشق و شباب و رندی مجموعهٔ مرادست |
|
چون جمع شد معانی گوی بیان توان زد |
|
|
شد رهزن سلامت زلف تو وین عجب نیست |
|
گر راهزن تو باشی صد کاروان توان زد |
|
|
حافظ بحق قرآن کز شید و زرق باز آی |
|
باشد که گوی عیشی در این جهان توان زد |
|