| | | | | | |
| ۳۴۳ |
چل سال بیش رفت که من لاف میزنم |
|
کز چاکران پیر مغان کمترین منم |
۳۳۶ |
| |
هرگز بیمن عاطفت پیر می فروش |
|
ساغر تهی نشد ز می صاف روشنم |
|
| |
از جاه عشق و دولت رندان پاکباز |
|
پیوسته صدر مصطبها بود مسکنم |
|
| |
در شأن من بدردکشی ظنّ بد مبر |
|
کالوده گشت جامه[۱] ولی پاک دامنم |
|
| |
شهباز دست پادشهم این چه حالتست |
|
کز یاد برده‌اند هوای نشیمنم |
|
| |
حیفست بلبلی چو من اکنون درین قفس |
|
با این لسان عذب که خامش چو سوسنم |
|
| |
آب و هوای فارس عجب سفله پرورست |
|
کو همرهی که خیمه ازین خاک برکنم |
|
| |
حافظ بزیر خرقه قدح تا بکی کشی |
|
در بزم خواجه پرده ز کارت برافکنم |
|
| |
تورانشه خجسته که در من یزید فضل |
|
| |
شد منّت مواهب او طوق گردنم[۲] |
|
