دیوان حافظ/گدا اگر گهر پاک داشتی در اصل

ایضاً له

  گدا[۱] اگر گهر پاک داشتی در اصل بر آب[۲] نقطهٔ[۳] شرمش مدار بایستی  
  ور آفتاب نکردی فسوس جام زرش چرا تهی ز می خوشگوار بایستی  
  وگر سرای جهان را سر خرابی نیست اساس او به ازین استوار بایستی  
  زمانه گر نه زر قلب داشتی کارش بدست آصف صاحب عیار بایستی  
  چو روزگار جز این یک عزیز بیش نداشت بعمر مهلتی از روزگار بایستی  


  1. چنین است در خ م و سودی، ت ط: جهان، حن و الف: زمانه گر،– سایر نسخ این قطعه را ندارند،
  2. چنین است در جمیع نسخ (?)
  3. ط: نطفهٔ (?)،